Gdybym nie znała innych dokonań tej autorki, to może bałabym się, że będzie to przewidywalna pouczanka – o socjalizacji dziewczynek i jak bardzo im to szkodzi. No i dziewczynki także już tak bardzo mnie nie interesują, ale okazało się, że można napisać o nich tak wiele i w tak nieoczywisty sposób!
Kinga Dunin, krytykapolityczna.pl
- Jestem absolutnie zachwycona tą biografią Izaaka Babla! Aleksandrowi Kaczorowskiemu udało się opowiedzieć historię niesłychanie współczesną, a jednocześnie rzetelnie opisać życie ukraińskiego pisarza, fascynującego oszusta, którego geniusz literacki był tak ogromny, że rzeczywistość nie mogła go pomieścić. Poza tym, że to ciekawa opowieść o człowieku, to zarazem daje nam głębokie rozumienie problemów współczesnej Rosji – pokazuje, jaka to jest przestrzeń mentalna, społeczna.Paulina Wilk, przekroj.org
- Autorka znakomicie połączyła dwie dziedziny (fotografię i literaturę), tworząc nie tylko arcyciekawy portret dotychczas pomijanej w dyskursie publicznym Polski XX wieku, lecz także rozszerzyła granice sztuki i nauki, włączając w obszar ich dociekań także zdjęcia prywatne, rodzinne (wernakularne). Pajączkowska udowadnia, że aparat fotograficzny może być narzędziem zarówno uprzedmiotowienia, jak i emancypacji, a także alternatywnym sposobem narracji o biedzie, kwestii żydowskiej, wojnie, walce o marzenia i ze wstydem. Uzmysławia także, jak wiele opowieści nigdy nie wybrzmi i ile losów zostanie na zawsze zapomnianych.Agnieszka Warnke, culture.pl
- youtube.com
Nirvana, Pearl Jam, a może jeszcze inna grupa? Pasjonującą rozmowę z Piotrem Jagielskim o grunge’u wielkich zespołach rodem z Seattle przeprowadził Jędrzej Słodkowski. Zachęcamy do wysłuchania podcastu Gazety Wyborczej!
- polskieradio24.pl
O Izaaku Bablu, w opraciu o książkę Aleksandra Kaczorowskiego, na antenie Polskiego Radia rozmawiali Łukasz Orbitowski i Piotr Gociek.
- Gyasi oferuje nam świat, w którym zjawiamy się jako obserwatorzy, a później z trudem rozstajemy się z bohaterami opowieści, ponieważ miarą pisarskiego talentu Gyasi jest rozbudzenia uczucia przywiązania do kreowanych przez nią postaci. Literatura z prawdziwego zdarzenia.Marcin Zegadło, Księgozbiry, facebook.com
- Jest więc u Różyckiego trochę Prousta, trochę Friedricha Otto z jego realnością greckich bogów (tylko bez tego nadmiernego niemieckiego patosu), i trochę Oty Pavela, tego od „Śmierci pięknych saren”, bo w „Złodziejach żarówek” – zupełnie tak, jak u czeskiego prozaika – ciepła ironia i chłopacka przygoda miesza się bezustannie z melancholią i poczuciem niedoskonałości świata. To powieść, która poruszy nie tylko tych, którzy dorastali w tym „surowym pięknie późnej komuny”, jakim jest socjalistyczny blok z wielkiej płyty.Piotr Kieżun, kulturaliberalna.pl
- Nieuchwytność zespolona z dyscypliną wypowiedzi to największa zaleta tego – wyraźnie podkreślmy – udanego i wartościowego tomu.Dariusz Nowacki, „Nowe Książki”, M./ Nr 12 z dn. 12.23
- radiokapital.pl
Na antenie Radia Kapitał Jagoda Gawliczek rozmawiała z Grzegorzem Bogdałem o zbiorze opowiadań Idzie tu wielki chłopak, o przerwach od słów i tkaniu narracji na temat męskości. Zachęcamy do wysłuchania rozmowy!
- Nie znalazłem tu opowiadania, które byłoby gorsze od poprzedniego. Każde to majstersztyk, celnie punktuje codzienne życie i „zdobycze” amerykańskiej klasy średniej.Marcin Masłowski, facebook.com
- Pierwsza część – opowieść Maria Speziego – to wciągająca historia przedstawiająca dochodzenie w kwestii kolejnych zabójstw. Bohaterką jest tu również sama Florencja, miasto sztuki i zabytków, które przekształca się w tło makabrycznych mordów. […] Druga część – opowieść Douglasa Prestona – to opis poszukiwania prawdy na przekór oficjalnym ustaleniom oraz zmagań z włoskim systemem sprawiedliwości i absurdalnej historii oskarżeń wysuniętych wobec obu autorów. Lektura obowiązkowa dla wszystkich wielbicieli Włoch, którym nie wystarczają pizza, sole i spiaggia.Małgorzata Ślarzyńska, „Gazzetta Italia”, M./ Nr 102 z dn. 12.23
- radiowroclaw.pl
Gorąco zachęcamy do wysłuchania rozmowy z Piotrem Jagielskim na antenie Radia Wrocław, gdzie opowiedział o swojej najnowszej książce Grunge. Bękarty z Seattle.
- „Imperium bólu” można dorzucić do grona klasycznych pozycji o tym, jak chciwość i chęć władzy korumpuje amerykańską rzeczywistość. Szczególnie pod kątem publicznych instytucji.Kamil Dachnij, ksiazki.wp.pl
- „Nieprzezroczyste” pokazują, że temat naszej ludowej historii i tożsamości wcale nie jest wyczerpany, mimo wielu pozycji, które pojawiły się w ciągu ostatnich kilku lat na rynku wydawniczym. To książka, którą czyta się świetnie i w której udało się autorce poruszyć jeszcze wiele świeżych i niezbadanych tropów.Sylwia Góra, kulturaliberalna.pl
W zestawieniu najlepszych książek 2023 roku według Rafała Pikuły dla Przeglądu znalazły się trzy książki Czarnego – Złodzieje żarówek Tomasza Różyckiego, Ostatnie lato w mieście Gianfranca Calligharica (tł. K. Skórska) oraz Wizja świata Johna Cheevera (tł. K. Majer). Ogromnie się cieszymy!
„Przegląd”, T./ Nr 1 z dn. 02.01.24- off.radiokrakow.pl
Zachęcamy do wysłuchania rozmowy z Tomaszem Różyckim, autorem książki Złodzieje żarówek, na antenie Radia Kraków.
- Piękne to historie, poruszające do głębi, pełne rozmaitych smaczków. Wspaniały, bardzo udany zbiór opowiadań.Jagoda Gawliczek, goingapp.pl
- Niezwykle ciekawa i niejednoznaczna pozycja, przedstawiająca badania, które nawet 50 lat później budzą kontrowersję. Reportaż nie tylko pokazuje pracę doktora Barkera, ale również zwraca uwagę na szeroko pojęty aspekt psychologii i psychiatrii w połowie XX wieku.Joanna Tulo, kacikpopkultury.pl
- Czytasz i przepadasz.sztukater.pl
Marcin Kube wymienia tom opowiadań Grzegorza Bogdała Idzie tu wielki chłopak wśród trzech największych hitów literackich 2023 roku. Ogromnie się cieszymy i gratulujemy autorowi!
„Rzeczpospolita”, DZ./ Nr 3 z dn. 04.01.24- […] bardzo ciekawa i niebanalna literacka podróż.sztukater.pl
- […] to niezmiernie ciekawa książka i ważny przyczynek do rozważań o społecznej roli wsi w ubiegłym stuleciu. Pisana jest z pasją przywrócenia chłopskim fotografiom należnego im miejsca w naszej pamięci.Andrzej Grajewski, „Gość Niedzielny”, T./ Nr 1 z dn. 07.01.24
- Opowiadania Bogdała to proza dojrzała i trudna, trzymająca w napięciu pomimo mocnego zakotwiczenia w monotonnej codzienności i pogardy autora dla efekciarstwa. Pisarz niekiedy drażni sposobem opowiadania historii, jednak skutecznie zachęca do tego, żeby mimo ogólnego przebodźcowania informacjami znowu spróbować czytać powoli i uważnie. Bo to proza jednocześnie nowoczesna, jak i nieco niedzisiejsza. Wanitatywna, ale też oferująca jakąś marną otuchę wynikającą ze wspólnoty doświadczeń.Jacek Adamiec, kultura.poznan.pl
- Autorka pieczołowicie rekonstruuje ówczesne realia, czerpiąc z beletrystyki, pamiętników, wspomnień, Polskiej Kroniki Filmowej, reportaży (np. Krall, Kapuścińskiego i Łopieńskiej) i tasiemcowych dyskusji toczonych w prasie. Przypomina filmy i ogląda zdjęcia badających miejską kulturę mieszkaniową socjologów. Dzięki temu opowieść o kulturze mieszkaniowej PRL-u ma wiele twarzy.Izabella Adamczewska-Baranowska, liberte.pl
- Jeżeli Nowy Jork zmienilibyśmy na Dublin, to Jima Lewisa i jego „Duchy Nowego Jorku” najłatwiej byłoby porównać do „Ulissesa” Jamesa Joyca. Tutaj jednak strumień świadomości jest strumieniem wszech-świadomości, a zamiast jednego zagubionego bohatera, mamy całą grupę ekscentryków bacznie obserwowanych przez duchy przeszłości. Ta książka ma w sobie pierwiastek nie tylko modernizmu literackiego, lecz współgra też z filozofią nieustającej pracy miasta.Kamil Szczygieł, kacikpopkultury.pl
