Kolaboracja

Pakt Hollywoodu z Hitlerem

W salce kinowej w Berlinie siedziało jedenastu mężczyzn. Tylko kilku z nich było nazistami. Z przodu siedział doktor Ernst Seeger, główny cenzor jeszcze z czasów znacznie poprzedzających dojście Hitlera do władzy. Towarzyszyli mu asystenci: producent, filozof, architekt i pastor. Miejsca z tyłu zajmowali przedstawiciele firmy dystrybucyjnej oraz dwaj rzeczoznawcy. Film, który mieli zaraz obejrzeć, przybył z dalekiej Ameryki i nosił tytuł King Kong.

Gdy projektor zawarczał, przedstawiciel dystrybutora zaczął mówić. Odczytywał skrypt, w którym podkreślano fikcyjny charakter zdarzeń rozgrywających się na ekranie. Podczas gdy on mówił, pozostali śledzili rozwijającą się akcję. Zobaczyli, jak olbrzymi goryl zakochał się w pięknej kobiecie, a potem spadł z Empire State Building. Jeden z bohaterów mruknął coś o pięknej i bestii, a potem film dobiegł końca.

Nadeszła pora, by zacząć oficjalne obrady. Doktor Seeger zwrócił się do pierwszego z rzeczoznawców, profesora Zeissa z  Urzędu Zdrowia Rzeszy [Reichsgesundheitsamt].

– Czy pańskim zdaniem – spytał Seeger – ten film może zaszkodzić zdrowiu zwykłych widzów?

Zeiss nie był skory do współpracy.

– Po pierwsze – powiedział – muszę wiedzieć, czy firma chcąca sprzedać ten film jest niemiecka, czy amerykańska.

Seeger odparł, że to firma niemiecka. Zeiss wybuchnął gniewem.

– Jestem wstrząśnięty i zdumiony – krzyknął – że niemiecka firma śmie zabiegać o zgodę na dystrybucję filmu, który na pewno zaszkodzi zdrowiu widzów. Wyświetlanie takiego filmu jest nie tylko niezrozumiałe, ale wręcz impertynenckie, gdyż TO PRAWDZIWY ATAK NA NERWY NIEMCÓW!