Piotr Kępiński znalazł swój własny język i własną perspektywę pisania […]. „W cieniu Gran Sasso” napisane są z założeniem, by szukać tam, gdzie zazwyczaj się nie szuka – chodzić po mniej uczęszczanych szlakach, rozmawiać ze zwykłymi ludźmi […] Świetnie się to czyta, od razu ma się ochotę do tej Abruzji pojechać.
Tomasz Stawiszyński, youtube.com
- Przejmujące śledztwo biograficzne ukazuje losy badacza z wpływowej rodziny na tle historii niemieckiego kolonializmu, polityki Lebensraumu, nazizmu. […] Przenikliwie napisana książka to ważny głos, którego nie da się zapomnieć.Agnieszka Zientarska, „Przegląd”, T./ Nr 22 z dn. 29.05.23
- „Złodzieje żarówek” łączą tragikomiczny horror sąsiedzki i duchologiczną opowieść o schyłkowej PRL z satyrą na antyk i arystokrację. […] To „Alternatywy 4” dla inteligentów i Homer z humorem.Rafał Pikuła, „Przegląd”, T./ Nr 22 z dn. 29.05.23
- radio357.pl
Piotr Kępiński, autor W cieniu Gran Sasso, był gościem Justyny Godz w audycji „La Pausa Italiana” na antenie radia 357, gdzie opowiedział o Abruzji – bohaterce jego ostatniej książki.
- Bohaterem epickiego reportażu historycznego dwojga dziennikarzy jest bowiem zdeklarowany nazista i europejskiej sławy ornitolog Günther Niethammer. Czy wart jest prezentacji polskiemu czytelnikowi? Niewątpliwie: jako casus uczonego, który nie mógł albo nie chciał uwolnić się spod jarzma ideologii.Henryk Martenka, „Angora”, T./ Nr 23 z dn. 04.06.23
- Deesha Philyaw i jej „Sekretne życie pobożnych kobiet” przełożone przez Rafała Lisowskiego to zbiór opowiadań, który czyta się jak powieść. Tytuł może nadmiernie (choć też ironicznie) zdradza treść, ale jak ktoś lubi klasyczne amerykańskie opowiadania w duchu Hemingwaya - must have!Wojciech Szot, Zdaniem Szota, facebook.com
- Myślą przewodnią „Dziury w ziemi” jest bowiem wykazanie, że polityka mieszkaniowa we współczesnej Polsce jest mało aktywna i często podąża w złym kierunku.Jarosław Reszka, expressbydgoski.pl
- open.spotify.com
Dlaczego chorwacka piosenka wojenna „Bojna Čavoglave” stała się popularna na Ukrainie? Dlaczego zwiększa się liczba weteranów w Chorwacji? Jaką rolę odgrywają i czego może nauczyć się Kijów od Zagrzebia? Na te pytania odpowiada Aleksandra Wojtaszek, autorka książki Fjaka. Sezon na Chorwację, która gościła w podcaście „Po prostu Wschód”.
„Nawet jeśli to, co czytamy, próbuje nas skaptować do zła czy niegodziwości, to usuwając takie książki, pozbawimy się możliwości pracy krytycznej czy poprzez edukację, czy rozmowę, czy samoświadomość. [...] Ćwiczenie się w odnajdywaniu własnego głosu to ważny aspekt czytania literatury, która manipuluje naszymi umysłami, jak żaden inny dyskurs” - z prof. Ryszardem Koziołkiem rozmawiała Katarzyna Kubisiowska.
„Tygodnik Powszechny”, T./ Nr 20 z dn. 15.05.23- Robi wrażenie skrupulatność Kalinowskiego, która rzutuje na przekrojowość jego wywodów. Niechciani to tekst gęsty i kipiący młodzieńczym entuzjazmem […].Jacek Adamiec, kultura.poznan.pl
- „Kwestia charakteru” uchyla nowe drzwi do zrozumienia kolejnego tragicznego, ale jednocześnie bohaterskiego elementu konspiracji. To niezwykle cenna lekcja historii.Mateusz Łabuz, warhist.pl
- „Gambit orangutana” to narracja na temat losów polskich (i nie tylko) szachistów, miłośników bierek licznie reprezentowanych w środowisku pisarzy i artystów wizualnych, w końcu – na temat tchnienia historii i wielkiej polityki.Ewa Glubińska, szuflada.net
Nagrody Magellana przyznane!
rynek-ksiazki.plW kategorii „książka podróżnicza” nagrodę główną otrzymali Ola Synowiec i Arkadiusz Winiatorski za „Na poboczu Ameryk. Pieszo z Panamy do Kanady”. Serdecznie gratulujemy Autorom!
- Tak się tworzy literaturę najwyższej próby! Bez efekciarstwa, bez moralizatorstwa, za to z niepodrabialnym rytmem i dialogami, których po prostu chce się słuchać. Carson McCullers to świetna gawędziarka, a przy tym niesamowita wręcz obserwatorka. „Komu ukazał się wiatr?” […] urzeka układem, łączy w sobie poetyckość odludzia z drapieżnością panujących tam warunków. Coś czuję, że w tym roku lepszych opowiadań już nie przeczytam.Paweł Biegajski, kulturacja.pl
- [Arkadiusz Winiatorski i Ola Synowiec] stworzyli opowieść drogi, która - wbrew pozorom - nie jest zbiorem osobliwości w rodzaju „odrobina dziwactw i egzotyki z każdego przebytego pieszo kraju”. Ich relację nazwałbym manifestem antyturystycznym, dokumentem włóczęgi dwóch „ostatnich romantycznych pielgrzymów” uzbrojonych we wrażliwość na innego człowieka i zmysł obserwacyjny, umiejących słuchać.Bartosz Hlebowicz, „Nowe Książki”, M./ Nr 5 z dn. 05.23
- Angela Saini przygląda się [...] badaniom dotyczącym różnic między płciami w życiu człowieka od wczesnego dzieciństwa do starości i dochodzi do wniosku, że ich wyniki łatwo jest podważyć. Kiedy podąża się ścieżką jej rozumowania, zdumiewa fakt, jak bardzo nauce daleko jest czasami do obiektywizmu.Aneta Kanobrodzka, „Magazyn Literacki Książki”, M./ Nr 4 z dn. 01.04.23
- Pasjonująca lektura, niezwykła pajęczyna, w którą wpleceni są ludzie i zdarzenia, a ponad wszystkim unosi się duch nauki i jej nieodparta siła.Marcin Zegadło, Księgozbiry, facebook.com
- jedynka.polskieradio.pl
„Jako dziecko byłem mieszkańcem takiego mrówkowca w Opolu i znam mniej więcej te wszystkie przestrzenie, o których piszę; i te wszystkie sytuacje, o których piszę, to są rzeczy, które się przytrafiły mnie lub moim przyjaciołom, oczywiście poddane fikcji literackiej, bardzo mocno przetworzone” - mówił Tomasz Różycki, autor książki Złodzieje żarówek, w rozmowie z Magdą Mikołajczuk na antenie radiowej Jedynki.
- „Złodzieje żarówek” to oryginalne połączenie migotliwości, proteuszowości i fantazmatyczności Schulza z bułhakowowską groteską.Izabella Adamczewska-Baranowska, liberte.pl
- Nie mam wątpliwości, że książka „Wędrówka tusz” powinna być pozycją obowiązkową dla osób zainteresowanych trudną problematyką społeczną i etyczną. Ceniony autor, wrażliwy, dociekliwy i szczery, piszący zrozumiałym językiem, dobre wydawnictwo, sporo tekstów opartych na reportażach publikowanych wcześniej w renomowanym magazynie „Pismo”, znakomity tytuł, przyciągająca oko okładka – jest wiele powodów, żeby traktować tę pozycję jako wyróżniającą się. Jednocześnie moment, w którym czytelnicy i czytelniczki bez problemu będą w stanie wskazać jej słabsze strony, będzie sygnałem dla czujących zwierząt, że nadchodzi czas, gdy zdecydujemy się naprawdę naprawić nasze z nimi relacje.Dariusz Gzyra, artpapier.com
- Ta książka jest uderzająca pod względem samej tematyki, ale także przytaczanych faktów. Autor w żadnym momencie nie próbuje niczego zbagatelizować i określa każdy czyn odpowiednią do niego nazwą. W ten sposób wyjaśnia, jak pod względnie delikatnymi nazwami ukryte są okrutne wobec żywych stworzeń czyny. Dzięki tej książce autor chciał pokazać świat najbliższy prawdzie i nieprzekłamany w żadnym z kierunków.Martyna Koczorowska, kultura.poinformowani.pl
- [Książka] Pełna wnikliwych uwag, trafnych spostrzeżeń, pięknych opisów. Warto czytać takie pozycje, bo potwierdzają, że świat jest miejscem zdecydowanie ciekawszym, niż niejednemu z nas się wydaje. Bierzcie więc plecak, spakujcie wałówkę, przygotujcie termos z herbatą i ruszajcie przed siebie, bo nie ma co siedzieć i gnić w czterech ścianach. Świat czeka.Michał Wnuk, lubimyczytac.pl
Wydawnictwo Czarne w Opolu!
czarne.com.plSerdecznie zapraszamy na Targi Książki i Festiwal Książki Opole.
Czekamy na Was na pl. Wolności, stoisko 58
Rabat targowy - 30%
Więcej informacji, w tym listę naszych targowych gości, znajdziecie tutaj:
- Michał Nogaś, Nogaś na stronie
Czy myśli samobójcze można dziedziczyć? Czy zostały zapisane w DNA? Co sprawiło, że życie odebrał sobie ojciec Elfriedy i Yolandi? Tytuł „Wszystkie me daremne żale" został zaczerpnięty z twórczości „poety jezior" Samuela Taylora Coleridge’a. Toews dotyka tu spraw najistotniejszych [...].
- Pytanie o winę i uwikłanie w winę jest tutaj chyba jednym z najistotniejszych. I to nie tylko w kontekście tytułowego bohatera, ale i tych, którzy po wojnie poddali się niepamiętaniu, zapomnieniu, usprawiedliwianiu i udawaniu, że żadnej sprawy nie było. Bardzo dobre.Bernadetta Darska, bernadettadarska.blogspot.com
