Johan Theorin w „Świętym Psycholu” doskonale zgrał thriller psychologiczny z mroczną historią miłosną, ale nie zrobił z tego banalnej historii o przewidywalnym zakończeniu.

» Polska jest w tych pekaesach «

„Aby dotrzymać tej chorobie kroku, trzeba stale wykazywać się inwencją, uczyć się nowych strategii i zapominać o starych” — przypomina Mukherjee.

„Ludzie za ścianą” to genialny thriller psychologiczny, dogłębnie przerażający, oddający istotę powierzchowności relacji międzyludzkich i nieufności, jaką obdarzamy obcych.

Lampedusa to symbol tej europejskiej schizofrenii. Prawdopodobnie dziś lub jutro wypłynie ku niej kolejna łódź wypełniona uchodźcami, którzy bardziej wierzą w europejskie wartości, niż sami obywatele starego kontynentu.

Bukareszt Małgorzaty Rejmer to śmierć i życie, potęga i nędza. Przestrzeń skonstruowana przez Ceauşescu, która pochłonęła swych mieszkańców.

Ta książka wciąga jak magma i niepokoi, drażni swoją prawdą, a może też przede wszystkim wspaniałym językiem reporterskim, jakim operuje autorka, obrazami jakie potrafi fascynująco namalować słowem.

Igor T. Miecik przemierza ten ogromny kraj, aby uszczknąć to co najsmaczniejsze i przekazać to co w nim najciekawsze. Jak w pigułce dostajemy przegląd najważniejszych, zazwyczaj tragicznych wydarzeń ostatnich lat. Poznając historie uczestników tych tragedii.

Autor pisze po prostu, podobnie jak świat jest po prostu. W naiwny sposób przeżywa zdziwienie tym, co widzi i czuje, wciąż daje się zaskoczyć światu jego nieskomplikowaną urodą, prostotą, zwyczajnością, nie wpadając przy tym w sentymentalizm.

Serdecznie gratulujemy Autorowi. Zwycięzcę poznamy 7 listopada.

Można się tą książką zachłysnąć, można się w niej zatopić, żałując jedynie, że jest tak krótka, że przyjemności nie wystarczy na długo.

Żywe, pełnokrwiste, zawadiackie opowiadania Muszyńskiego ocalają pamięć o wsi — tej prawdziwej, mówiącej gwarą, wyznającej twarde zasady. „Miedza” to jednak nie cepeliada. Bywa tu, co prawda, lirycznie, ale piękno języka, którym Muszyński wywija jak mało kto, służy przede wszystkim opisowi rozpadu.

Andrzej Muszyński będzie gościem Katarzyny Nowak w radiowej Dwójce, 8 listopada o godz. 22:00. Polecamy!

Zapraszamy do słuchania rozmowy z Michałem Książkiem, autorem Jakucka, w radiowej Czwórce 25 października o 23:00!

»Agnieszka Lichnerowicz rozmawia z prof. Jerzym Sarneckim z Uniwersytetu w Sztokholmie«

 Uroczystość wręczenia Nagrody odbędzie się w Gdańsku w dniu 7 listopada 2013.

W dniach 24–27 października zapraszamy na stoisko B72.
Nowości w doskonałych cenach, specjalne promocje oraz spotkania z autorami.

Hala Targów w Krakowie ul. Centralna 41A, stoisko B72

25 października (piątek)

Huszang Asadi
Podpisuje książkę „Listy do mojego oprawcy”.
godz. 16:00–17:00.

26 października (sobota)

Andrzej Muszyński
Podpisuje książki „Południe” i najnowszą „Miedzę”.
godz. 12:00–13:00.

Wojciech Nowicki
Podpisuje najnowszą książkę „Salki”.
godz. 13:30–14:30.

Michał Okoński
Podpisuje „Futbol jest okrutny”.
godz. 15:00–16:00.

Katarzyna Kobylarczyk
Podpisuje „Pył z landrynek”.
godz. 16:30–17:30.

27 października (niedziela)

Andrzej Stasiuk
Podpisuje najnowszą książkę „Nie ma ekspresów przy żółtych drogach” i inne swoje tytuły.
godz. 12:00–13:00.

Najnowszy (i świetny) zbiór jego drobnych próz, to właściwie list miłosny. Kto jest jego adresatem? Zapewne życie w całym jego pięknie i brzydocie. Pejzaże z wolna zanikające pod powiekami. Poezja zapomnianych peryferii. A także Polska – rozległa kraina, w której „mentalnie wydziedziczeni z uporem poszukują nowej tożsamości”.

Makeda, po tym, jak wykryto w jego organizmie środek dopingujący, natychmiast dostał powołanie do etiopskiego wojska, zniechęcił do siebie dziennikarzy i europejskich przyjaciół. Przy okazji przejechał po nim medialny walec, który z taką łatwością bohaterów zmienia w antybohaterów.

Czy w Chinach wczesnych lat 70. XX w. dało się normalnie żyć? Raczej nie. Ale można było próbować. Wspomnieniowy „Strażnik trumny” Wenguanga Huanga, pisarza, który w 1989 r. wyemigrował do USA, to taka właśnie historia: liryczna i zabawna rzecz o zwykłej rodzinie w świecie zawieszonym między konfucjańską tradycją a totalitarnym absurdem.

Johan Theorin wykonał koronkową robotę. Interesujące wątki, pozornie rozłożone byle jak, ciśnięte w chaos okazują się elementami precyzyjnej układanki, wiodącej do zaskakującego i wstrząsającego zakończenia.

„Ludzie za ścianą” Aniego to thriller wywołujący totalnie skrajne emocje i zachwycający złożonymi osobowościami bohaterów, oraz kryminał o nieprzewidywalnym zakończeniu, choć jeszcze bardziej zaskakujący jest ciąg wydarzeń, który do niego prowadzi. To również powieść skłaniająca do zastanowienia się nad własnym losem i demonami przeszłości, które definiują naszą teraźniejszość – nie macie pojęcia, jak wiele ich siedzi w każdym z nas, za to Friedrich Ani wręcz przeciwnie i potrafi to doskonale wykorzystać.

W dobie podglądania wszystkiego i wszystkich taka książka nie tylko robi wrażenie, ale jest też niezwykle ważna. Pokazuje, że pomimo rozwiniętej technologii nie możemy nie zauważać problemów etycznych związanych z niektórymi zawodami, nie możemy utracić empatii i swojego człowieczeństwa tylko dlatego, że „to nasza praca”, a przede wszystkim winni jesteśmy szacunek ludziom, dzięki którym możemy opowiedzieć światu swoje wersje historii ludzkości.