Filip Springer: Bez sztuki współczesnej da się żyć, bez architektury absolutnie nie

Szimon Peres zabiera nas w podróż przez tajemnice pierwszych lata istnienia Izraela, nie ucieka od trudnych pytań, a także potrafi krytycznie spojrzeć na niektóre rozstrzygnięcia swojego politycznego idola.

Jedno jest pewne: trudno o drugiego takiego pisarza-podróżnika, który pisałby w sposób tak gęsty i, wymagając dużo uwagi od czytelnika, dawał tak wiele satysfakcji.

Nie ma chyba żadnej innej współczesnej polskiej prozy, która by tak jak „Wanna z kolumnadą” uderzała rzeczowością i bezkompromisowym drążeniem podjętego tematu.

Angelika Kuźniak w „Papuszy” daje portret wielokrotny: człowieka, poetki, czytelniczki, córki, matki, żony, artystki, kochanki. Postać Papuszy mieni się, nie przestaje zadziwiać.

Zachęcamy wszystkich do wysłuchania rozmowy Katarzyny Nowak z Michałem Książkiem!

Jakuck — odległa, choć bliska kraina

Książka Kuźniak momentami zdaje się znikać w cieniu tej fascynującej postaci. Bez wątpienia może to być wielki komplement dla autorki – opowieści biograficzne często właśnie taki efekt chcą osiągnąć.

„Święty Psychol” to obłędnie dobry thriller psychologiczny, dzięki któremu Johan Theorin po raz kolejny udowodnił, że jest jednym z najważniejszych, najoryginalniejszych i elokwentnych współczesnych szwedzkich pisarzy.

Filip Springer – wywiad, część 1

Od poniedziałku do piątku, o godz. 11:50, Papusza Angeliki Kuźniak w interpretacji Stanisławy Celińskiej.

Polecamy!

Ten narkotykowy biznes widziany od wewnątrz przeraża, ale i fascynuje — bohater Rastello to artysta, który zawsze znajdzie sposób, jak przemycić towar, i niejeden dyrektor kreatywny mógłby mu pozazdrościć rozmachu.

Tu zawsze będzie brzydko

„Dziś wieczorem nie schodźmy na psy” to przepięknie napisana historia rodzinna, wciągająca dzięki swojej uczciwości i plastyczności.

Pomimo iż punkt ciężkości książki spoczywa na doprawdy przerażających faktach i historiach, które zniechęcić mogą wielu podróżników (i wielu zafascynować), Peter Robb troskliwie dba o balans i równoważenie tego kalibru innymi motywami — nie brakuje więc fantastycznych opisów sycylijskiej kuchni, historii pisarzy i malarzy, wreszcie krytyki sztuki i miejsc, które według specyficznego klucza wybiera autor.

Friedrich Ani znakomicie portretuje ludzi balansujących na granicy życia i autokreacji. Finał może zaskoczyć czytelnika, choć i on nie jest wolny od goryczy. Wszystko ma bowiem swoją cenę, która często bywa wygórowana.

Ten reportaż to coś więcej niż wciągająca historia kryminalna. Pozwala spojrzeć z bliska na szwedzkie media, społeczeństwo i politykę.

W piątek 20 września o 7:45 w porannej audycji o książce Filipa Springera opowie Michał Nogaś, a w niedzielę 22 września od 21:00 rozmowa z Autorem w programie w „Z najwyższej półki”.

Zapraszamy do słuchania i polecamy!

Książek proponuje opowieść bardzo malowniczą. Brzmi to nieco absurdalnie, zważywszy na wcześniejsze zaakcentowanie oszczędnej obecności barw w otoczeniu. Nie o kolor tutaj jednak chodzi, ale o język. Fragmenty słownikowe, którymi poprzetykana jest ta opowieść, to za każdym razem zalążek dłuższego tekstu i filozoficzny sens powiązany z możliwością odczytania językowych niuansów i wpisanej w ów język specyfiki krainy i żyjącej w niej społeczności.

Theorin kolejną powieścią potwierdza swoją szczytową pozycję w gronie twórców szwedzkiej literatury popularnej. To książka nie tylko dla wielbicieli skandynawskich dreszczowców, ale dla wszystkich, którzy mają ochotę na zarwanie nocy, oddając się rozrywce na najwyższym poziomie.

Reportaż o Jakucji, autonomicznej republice w Rosji, gdzie na obszarze niemal dorównującym wielkością UE mieszka ledwie 950 tyś. ludzi, to jeden z najlepszych opisów syberyjskiej zimy, jakie znam.

Książka Angeliki Kuźniak była głównym tematem piątkowego kącika książkowego Dzień dobry TVN.

O książce opowiadała Anna Dziewit.

Polecamy nagranie: dziendobry.tvn.pl

Lektura obowiązkowa!

Na zbiór reportaży Małgorzaty Rejmer czekałam jak na Gwiazdkę. Miałam nadzieję, że moje impresje z tego miasta pogranicza wszystkiego co znam nie są wymysłem. I nie zawiodłam się. Autorka pokochała Bukareszt jak ja.