Gorąco zachęcamy do wysłuchania rozmowy z Piotrem Jagielskim na antenie Radia Wrocław, gdzie opowiedział o swojej najnowszej książce Grunge. Bękarty z Seattle.
- radiowroclaw.pl
- „Imperium bólu” można dorzucić do grona klasycznych pozycji o tym, jak chciwość i chęć władzy korumpuje amerykańską rzeczywistość. Szczególnie pod kątem publicznych instytucji.Kamil Dachnij, ksiazki.wp.pl
- „Nieprzezroczyste” pokazują, że temat naszej ludowej historii i tożsamości wcale nie jest wyczerpany, mimo wielu pozycji, które pojawiły się w ciągu ostatnich kilku lat na rynku wydawniczym. To książka, którą czyta się świetnie i w której udało się autorce poruszyć jeszcze wiele świeżych i niezbadanych tropów.Sylwia Góra, kulturaliberalna.pl
W zestawieniu najlepszych książek 2023 roku według Rafała Pikuły dla Przeglądu znalazły się trzy książki Czarnego – Złodzieje żarówek Tomasza Różyckiego, Ostatnie lato w mieście Gianfranca Calligharica (tł. K. Skórska) oraz Wizja świata Johna Cheevera (tł. K. Majer). Ogromnie się cieszymy!
„Przegląd”, T./ Nr 1 z dn. 02.01.24- off.radiokrakow.pl
Zachęcamy do wysłuchania rozmowy z Tomaszem Różyckim, autorem książki Złodzieje żarówek, na antenie Radia Kraków.
- Piękne to historie, poruszające do głębi, pełne rozmaitych smaczków. Wspaniały, bardzo udany zbiór opowiadań.Jagoda Gawliczek, goingapp.pl
- Niezwykle ciekawa i niejednoznaczna pozycja, przedstawiająca badania, które nawet 50 lat później budzą kontrowersję. Reportaż nie tylko pokazuje pracę doktora Barkera, ale również zwraca uwagę na szeroko pojęty aspekt psychologii i psychiatrii w połowie XX wieku.Joanna Tulo, kacikpopkultury.pl
- Czytasz i przepadasz.sztukater.pl
Marcin Kube wymienia tom opowiadań Grzegorza Bogdała Idzie tu wielki chłopak wśród trzech największych hitów literackich 2023 roku. Ogromnie się cieszymy i gratulujemy autorowi!
„Rzeczpospolita”, DZ./ Nr 3 z dn. 04.01.24- […] bardzo ciekawa i niebanalna literacka podróż.sztukater.pl
- […] to niezmiernie ciekawa książka i ważny przyczynek do rozważań o społecznej roli wsi w ubiegłym stuleciu. Pisana jest z pasją przywrócenia chłopskim fotografiom należnego im miejsca w naszej pamięci.Andrzej Grajewski, „Gość Niedzielny”, T./ Nr 1 z dn. 07.01.24
- Opowiadania Bogdała to proza dojrzała i trudna, trzymająca w napięciu pomimo mocnego zakotwiczenia w monotonnej codzienności i pogardy autora dla efekciarstwa. Pisarz niekiedy drażni sposobem opowiadania historii, jednak skutecznie zachęca do tego, żeby mimo ogólnego przebodźcowania informacjami znowu spróbować czytać powoli i uważnie. Bo to proza jednocześnie nowoczesna, jak i nieco niedzisiejsza. Wanitatywna, ale też oferująca jakąś marną otuchę wynikającą ze wspólnoty doświadczeń.Jacek Adamiec, kultura.poznan.pl
- Autorka pieczołowicie rekonstruuje ówczesne realia, czerpiąc z beletrystyki, pamiętników, wspomnień, Polskiej Kroniki Filmowej, reportaży (np. Krall, Kapuścińskiego i Łopieńskiej) i tasiemcowych dyskusji toczonych w prasie. Przypomina filmy i ogląda zdjęcia badających miejską kulturę mieszkaniową socjologów. Dzięki temu opowieść o kulturze mieszkaniowej PRL-u ma wiele twarzy.Izabella Adamczewska-Baranowska, liberte.pl
- Jeżeli Nowy Jork zmienilibyśmy na Dublin, to Jima Lewisa i jego „Duchy Nowego Jorku” najłatwiej byłoby porównać do „Ulissesa” Jamesa Joyca. Tutaj jednak strumień świadomości jest strumieniem wszech-świadomości, a zamiast jednego zagubionego bohatera, mamy całą grupę ekscentryków bacznie obserwowanych przez duchy przeszłości. Ta książka ma w sobie pierwiastek nie tylko modernizmu literackiego, lecz współgra też z filozofią nieustającej pracy miasta.Kamil Szczygieł, kacikpopkultury.pl
- Autor […] mknie w swoim najnowszym zbiorze opowiadań w stronę zabawy literackiej i nie obawia się eksperymentów w treści i w formie.Jacek Binkowski, „Angora”, T./ Nr 2 z dn. 14.01.24
- mintmagazine.pl
„Po spotkaniach, na które zaproszono mnie w związku z książką To wszystko nie robi się samo. Rozmowy na zapleczu kultury, mam wrażenie, że wszystko. To ciekawe, bo w książce moi rozmówcy opowiadają głównie o pasji i misji, z rzadka narzekają na pieniądze, przepracowanie, złą organizację; przemoc ledwie sygnalizują. Tymczasem spotkania zazwyczaj przebiegały w atmosferze rewolucyjnej – a byłam w dziesięciu miastach” – mówi Aleksandra Boćkowska w tekście poświęconym pracy w kulturze. Zachęcamy do lektury!
-
30% rabatu na bestsellery roku 2023!
Tytuły objęte promocjąW dniach od 9 do 15 stycznia kupicie z 30% rabatem książki, które były bestsellerami w roku 2023!
Rabat dotyczy książek papierowych oraz e-booków. Promocja obowiązuje na stronie internetowej i w warszawskiej księgarni w alei Jana Pawła II 45a/56 (pon. – pt. 11-19, sob. 10-15).
- Teksty Lucii Berlin są znakomite – sugestywne, przejmujące, znakomicie napisane.Piotr Kopka, literaturasautee.pl
- Czernowitz, Cernăuţi, Czerniwcy (po polsku Czerniowce) – każda z nazw wskazuje na całkowicie różny los miasta. Jak i los jego mieszkańców: Rusinów, Rumunów, Polaków i Żydów. „Duchy domu. Czerniowce w żydowskiej pamięci” Marianne Hirsch i Leo Spitzera to biografia tego cudownego, a zarazem przeklętego miejsca, a także poruszająca opowieść rodzinna.Maria Fredro-Smoleńska, vogue.pl
- oko.press
Jak działa zbiorowa histeria? Dlaczego z historii polskiej transformacji wymazaliśmy reakcje na epidemię HIV/AIDS? Co wstydliwego o sobie zakopaliśmy w latach 80. i na początku 90.? Jaką rolę w tym wszystkim odegrał Kościół? – polecamy lekturę wywiadu z Bartoszem Żurawieckim, autorem Ojczyzny moralnie czystej.
- Język, jakim posługuje się Keegan, jest tylko pozornie prosty, bo choć irlandzka pisarka nie korzysta z licznych metafor, to umiejętnie stosując niedopowiedzenia oraz korzystając z przemyślanych rekwizytów (wystarczą róże, pomarańcze czy niedojedzone ciasto), nawarstwia kolejne poziomy świata przedstawionego. Stary dom na łące może urosnąć do rangi miejsca magicznego, klif być świadkiem tragedii, a pisarska rezydencja miejscem nie tylko twórczej emancypacji.Karol Kleczka, miesiecznik.znak.com.pl
- audycje.tokfm.pl
„Ona faktycznie robiła to w momencie, kiedy czuła się jako artystka, zarówno jako pisarka, jak i malarka, naprawdę spełniona. Więc ja mam poczucie, że [kiedy pisze] te opowiadania, […] ona tam na nic się nie sili, ona nic nie musi. Ona to robi dlatego, że jej to sprawia dziką przyjemność” – Justyna Czechowska opowiedziała o opowiadaniach Tove Jansson Kobieta, która pożyczała wspomnienia na antenie radia TOK FM. Zachęcamy do wysłuchania rozmowy tłumaczki z Martą Perchuć-Burzyńską.
- To naprawdę wyjątkowa pozycja i fenomenalnie oddaje ten emocjonalny wicher, to zapadanie się w swoje własne mroki […]. Jest pięknie, tak onirycznie wręcz napisana, poetycko i tu na pewno ogromna w tym zasługa Iwony Ziemnickiej, która ten tekst przełożyła.Paulina Nawrocka-Olejniczak, audycje.tokfm.pl
- Haśka Szyjan przyznaje w wywiadach, że gdyby zabrała się do pisania już po tym, jak w 2022 roku napaść przybrała pełnowymiarowy charakter, wymowa jej książki byłaby inna. Moim zdaniem na tym jednak właśnie polega jej szczególna wartość, że uchwycony został moment, kiedy ludzie wciąż z niedowierzaniem traktują nową sytuację dziejową. Nie wiedzą, jaką wobec niej przyjąć postawę. Zaczęła się wojna, ale chyba można jeszcze pójść na wino, na fitness? Walki są tak daleko.Aneta Kanabrodzka, „Magazyn Literacki Książki”, M./ Nr 11 z dn. 11.23
- Napisany w 1995 roku „Klub Łgarzy” wyznacza cezurę w tradycji pisania autobiograficznego. Jest to bowiem autobiografia spisana z ogromną szczerością, bez wpadania w jakże częstą pułapkę ekshibicjonizmu. Karr opowiada historię swojego dzieciństwa bez retuszu, z ogromną miłością i nieprawdopodobną empatią do swoich rodziców, którzy przecież nigdy nie wygraliby konkursu na dobrego rodzica […].Anna Kiełczewska, „Magazyn Literacki Książki”, M./ Nr 11 z dn. 11.23
