- Napisany w 1995 roku „Klub Łgarzy” wyznacza cezurę w tradycji pisania autobiograficznego. Jest to bowiem autobiografia spisana z ogromną szczerością, bez wpadania w jakże częstą pułapkę ekshibicjonizmu. Karr opowiada historię swojego dzieciństwa bez retuszu, z ogromną miłością i nieprawdopodobną empatią do swoich rodziców, którzy przecież nigdy nie wygraliby konkursu na dobrego rodzica […].Anna Kiełczewska, „Magazyn Literacki Książki”, M./ Nr 11 z dn. 11.23
„Postępowi urzędnicy przekonują polityków samorządowych, że samochód nie musi być dla nich głównym punktem odniesienia. Samochodoza w polskich miastach jest w odwrocie, ale zmiany zachodzą bardzo wolno. Dlaczego?” – polecamy lekturę tekstu Bartosza Józefiaka, autora Wszyscy tak jeżdżą.
- Kim były pierwsze ofiary nazistowskiej „eutanazji”? Co spotkało pacjentów szpitali psychiatrycznych i domów opieki w okupowanej Polsce? Czy słyszałeś o tajnym programie „T4”, który miał na celu „likwidację życia niewartego życia”? Na te pytania znajdziesz odpowiedź w „Bezdusznych” Kaliny Błażejowskiej – reportażu, który odkrywa zapomnianą historię zagłady chorych i niepełnosprawnych. To wstrząsająca i poruszająca opowieść o tym, co niemal zostało zapomniane, a jednak autorce udało się dotrzeć do wielu dokumentów, a nawet ostatnich świadków.Dominika Fijał, instagram.com
- Berlin to co pisała, brała z życia. A życie miała gęste od doświadczeń, że mogłaby się nim podzielić co najmniej z trzema osobami. Dobrze, że podzieliła się z nami, czytelniczkami i czytelnikami.Maria Fredro-Smoleńska, „Vogue Polska”, M./ Nr 1-2 z dn. 01.01.24
- Trafnie wybrany temat, dobrze przeprowadzone śledztwo, poprawna kwerenda... ale jeszcze trzeba umieć o tym wszystkim opowiedzieć. I ta książka to właśnie doskonały przykład tego, jak opowiedzieć, by nie zanudzić i jednocześnie nie zrobić z czegoś sensacji; oddać należny szacunek ofiarom, wszystkim i wszystkiemu przywrócić miejsce w historii. Polecam!Charlie1_983, instagram.com
- Na jeden z najbardziej zapomnianych epizodów II wojny światowej zwraca uwagę Kalina Błażejowska. W książce „Bezduszni. Zapomniana zagłada chorych” opowiada historię masowych zbrodni w ramach akcji „T4”, której celem było wyeliminowanie przez niemiecką machinę terroru „życia niewartego życia” – chorych psychicznie i niepełnosprawnych.Michał Szukała, radio.opole.pl
- Autor dociera do bohaterów tamtych wydarzeń – od razu powiedzmy. I to dobrze. Niezbyt długo każe nam czytać streszczenia kolejnych – także bardzo dobrych tekstów – tekstów z dawnej prasy. Reaserch znakomity, plon obfity […]. Najlepsze są jednak te fragmenty, kiedy słyszymy wprost bohaterów. Jak wtedy, gdy Joanna wspomina: „Odbieranie wyników wyglądało wtedy tak, że pani mi je wręczyła i powiedziała: »Test wyszedł dodatki. Sama pani rozumie, pani życie się kończy«.„Press”, Nr 1-2 z dn. 01.01.24
- Nad grobem rodzą się pytania choćby o logistykę zbrodni. Ktoś to przecież zaplanował. Ktoś policzył, ile ciężarówek jest potrzebnych do przewiezienia dziewięciuset ciał. [...] Tyle lat po tamtych wydarzeniach temat wojny wciąż okazuje się wybuchowy jak odbezpieczony granat.Aneta Kanabrodzka, „Magazyn Literacki Książki”, M./ Nr 11 z dn. 11.23
- Na tle morawskich pejzaży Tabaczyński maluje sylwetki postaci związanych z tą krainą urodzeniem, działalnością lub przynajmniej znajomością z kimś, kto na Morawach mieszkał.Marian Hanik, „Nowe Książki”, M./ Nr 12 z dn. 12.23
- Autorka „Fjaki” doskonale ukazuje codzienne życie, wyzwania i radości, które płyną z bycia częścią europejsko-bałkańskiej społeczności. Jej umiejętność wniesienia intymności i empatii w opisywane historie czyni reportaż autentycznym świadectwem obserwacji uczestniczącej. Ponadto Wojtaszek korzysta z wielu źródeł i opracowań naukowych literackich i publicystycznych.Karolina Kulpa, „Nowe Książki”, M./ Nr 12 z dn. 12.23
„Często od razu galopuję z różnymi skojarzeniami, przypuszczeniami i opowieściami, które mogą stać za zdjęciem, ale one przecież wynikają raczej z tego, kto na nie patrzy. Dajemy się uwodzić obrazowi fotograficznemu” – mówi autorka książki Nieprzezroczyste. Historie chłopskiej fotografii. Rozmowę z Agnieszką Pajączkowską przeczytacie w Dwutygodniku.
Ważna informacja dla czytelników planujących zakupy w Księgarni Czarnego na Nowolipkach!
Informujemy, że w dniach od 2 do 6 stycznia księgarnia w alei Jana Pawła II 45a/56 będzie nieczynna.
W dniach od 27 do 29 grudnia zapraszamy od 11:00 do 19:00, w sobotę 30 grudnia od 10:00 do 15:00.
Przepraszamy za niedogodność.
Zapraszamy ponownie w poniedziałek, 8 stycznia.
- Piotr Jagielski próbuje ustalić, co właściwie i dlaczego wydarzyło się w Seattle, korzystając nie tylko z ogólnodostępnych materiałów źródłowych, ale też za pośrednictwem nowych wypowiedzi świadków i uczestników tamtych zdarzeń. Lektura obowiązkowa dla wszystkich, co kochają Nirvanę, Pearl Jam czy Alice In Chains, a może przede wszystkim dla tych, co uważają, że Mudhoney powinno być wymieniane z nimi jednym tchem – dzięki tej książce będą mogli lepiej zrozumieć obiekty swoich westchnień.Jarek Szubrycht, wyborcza.pl
- Bardzo podoba mi się książka Agnieszki Pajączkowskiej o fotografiach chłopskich. „Nieprzezroczyste” to właśnie czytanie na marginesie, dogrzebywanie się do tego, co już mamy zebrane i odczytywanie tego na nowo.prof. Roch Sulima, wyborcza.pl
- Oniryczne, intymne eseje Paweł Próchniak synchronizuje klimatycznie z rozgrywającym się w prześwicie bramy spektaklem pamięci, przetyka nostalgicznymi portretami miejsca i ludzi.Aleksandra Buchaniec-Bartczak, forumzydowpolskichonline.org
- Reportaż opisuje zarówno kluby nielegalnych wyścigów, ale też życie poza wielkimi miastami i jaką rolę odgrywa samochód, gdy nie ma komunikacji miejskiej. Opisuje życie w ciągłej trasie, czyli zawodowych kierowców ciężarówek, ale też ludzi którzy jeżdżą na Uberze, taksówkach czy kierowców InPostu.bezdrozaliteratury, instagram.com
- „Czerwona strzała” to historia intrygująca, osobliwa i pełna nawiązań do psychologii, sztuki oraz fizyki. Od samego początku ciężko przewidzieć, w którą stronę się potoczy._booksmore_, instagram.com
- Autorka kultowych książek o Muminkach jawi się w nich jako uważna obserwatorka świata i relacji. Pisze poetycko i z humorem. Wykreowane przez nią światy to galeria bohaterów zatrzymanych gdzieś w drodze, niedopasowanych, takich, których coś w życiu uwiera i którzy cenią wolność.Justyna Grochal, „Gazeta Wyborcza Wysokie Obcasy”, Nr 49 z dn. 16.12.23
- To starcie dwóch skrajnych postaw życiowych, skostniałej tradycjonalistki usilnie trzymającej się tezy, że wszystko można naprawić i przeczekać, a opieka nad dzieckiem jest obowiązkiem wyłącznie matki z podejściem ultra nowoczesnym i współczesnym, w którym to rozstanie oraz sprawiedliwy podział wychowywania dziecka pomiędzy mężczyzną i kobietą miałoby być początkiem nowego, lepszego życia. Karen tkwi jednakże w zawieszeniu, między jednym a drugim stanowiskiem, nieskłonna do odnalezienia wewnętrznego spokoju i pogodzenia się z sytuacją i poczuciem porażki.Dominika Rygiel, bookiecik.pl
- W opowiadaniach Keegan smutek spotyka się z tym, co pożądane, a samotność – z marzeniami o innej, pełnej barw i ciepła rzeczywistości. Gęsta atmosfera, doskonale wyczuwalna w każdej z zaprezentowanych historii, jest zaś wynikiem okoliczności; właśnie taka jest Irlandia – piękna, subtelna, pełna uprzedzeń i przerażająca jednocześnie.Michał Nogaś, „Wysokie Obcasy Extra”, M./ Nr 1 z dn. 01.24
- Zaproponowana przez nią optyka nie boi się zadawania trudnych pytań, które są dla wszystkich współczesnych aktualne: molestowanie seksualne, kryzys finansowy, emigracja za lepszą przyszłością. Przez to, że widzimy te problemy inaczej niż zwykle, one poruszają na nowo, trudno przejść obok nich obojętnie.Jakub Jakubik, artpapier.com
- Gdyby zebrać wszystkich głównych bohaterów i bohaterki do przysłowiowego jednego worka, okazuje się, że są to postaci w jakiś sposób tragiczne. Ludzie, którzy z różnych powodów nie mogą odnaleźć w życiu szczęścia. Tęsknią za kimś, rozpamiętują swoje wybory. I jest coś pięknego i poruszającego w tej wizji.Agata Kowalczewska, popkulturowcy.pl
Wspaniała wiadomość z Mont Blanc!
Powieść Tomasza Różyckiego „Złodzieje żarówek” otrzymała Nagrodę Grand Continent 2023 dla najlepszej prozy europejskiej.
Autorowi serdecznie gratulujemy, pękamy z dumy!Silna reprezentacja książek Czarnego w rankingu Wojciecha Szota - takie zestawienia lubimy! Wśród dziesięciu najlepszych tytułów ubiegłego roku krytyk wymienia „Nieprzezroczyste” Agnieszki Pajączkowskiej, Idzie tu wielki chłopak Grzegorza Bogdała, Złodzieje żarówek Tomasza Różyckiego, a tuż za podium - książka Babel Aleksandra Kaczorowskiego. Cieszymy się z wyróżnienia!
- Philyaw opowiada o kobietach szukających miłości, sensu, pragnących spełnienia, ale na swoich warunkach. Buntujących się przeciwko porządkowi, który inni – zwłaszcza mężczyźni, zwłaszcza kościół – próbują im narzucić. Podoba mi się, jak pisze Philyaw, to jak konstruuje swoje historie, które muszą być opowiedziane właśnie tak, nie inaczej. Jej bezkompromisowość spodobała się też jurorom National Book Award w 2020 – książka dotarła do finału. Czekam na więcej prozy Philyaw, może skusi się na dłuższą formę.Katarzyna Kazimierowska, empik.com