Oto początek naszej historii

Opowiadania wybrane

Gdy przejeżdżali przez rzekę Kolorado, Krystal spała. Mark obiecał, że staną, żeby zrobić kilka zdjęć, ale kiedy dotarli, zerknął na nią i pojechał dalej. Miała twarz spuchniętą od upału napływającego do wnętrza. Włosy, przycięte na lato, lepiły jej się do czoła. Ledwie parę kosmyków trzepotało na wietrze. Ręce złożyła na brzuchu, przez co jej ciąża zdawała się jeszcze bardziej zaawansowana niż w rzeczywistości.

Opony zagrały na żelaznej kracie mostu. Rzeka rozpościerała się po obu stronach, błękitna jak czyste niebo. Mark ujrzał cień mostu na wodzie, samochód mknący między filarami i połysk rzeki w dole pod kratą. Potem opony umilkły. Kalifornia, pomyślał i przez chwilę był niemal tak szczęśliwy jak w swoich wcześniejszych wyobrażeniach.

Nie trwało to długo. Złamał obietnicę i wiedział, że się o tym nasłucha, gdy Krystal się obudzi. Mało zabrakło, a zawróciłby. Ale nie chciał się zatrzymywać, dźwigać Hansa na barana i patrzeć, jak Krystal znowu kieruje na niego aparat. Zdążyła już zrobić setki zdjęć Marka, a także Marka z Hansem na barana na tle kanionów, wodospadów, olbrzymich drzew i trzech samochodów, które mieli od przyjazdu do Stanów.

Mark źle wychodził na zdjęciach. Z  jakiegoś powodu zawsze wyglądał na zniechęconego. Ale zdjęcia tworzyły mylne wrażenie. Sierżant w dawnym plutonie Marka miał ulubione porzekadło: „wolny, biały, dwudziestojednoletni”. I  ten opis idealnie pasował do Marka. Cały świat stał przed nim otworem. Potrzebował okazji, to wszystko.

Dwa jastrzębie kołowały w górze, ich ogromne cienie padały na rozpalony piach. Wirujący tuman kurzu przepłynął obok drogi i zniknął za billboardem. Na plakacie widniała podobizna Eugene’a McCarthy’ego. Miał rozwiane włosy i uśmiechał się szeroko. „Powiew świeżości”, głosił slogan pod spodem. Od razu było widać, że to Kalifornia, bo w Arizonie billboard z McCarthym nie ustałby pięciu minut. Ten tutaj miał parę dziur po kulach, a w Arizonie ktoś by go spalił albo wysadził w powietrze. Nie do wiary, jacy zacofani ludzie tam żyją.

Szczyty na horyzoncie były nagie i sine. Mark minął znaki wskazujące zjazd na miejscowość o nazwie Blythe. Zastanowił się, czy skręcić i zatankować, ale miał jeszcze pół baku, a nie chciał ryzykować, że obudzi Krystal albo Hansa. Wjechał na pustynię.

Do Los Angeles dotrą na kolację. Miał tam kumpla z wojska, który zaproponował, że mogą się u niego zatrzymać, ile chcą. Miejsca jest mnóstwo, mówił. Kumpel opiekował się domem swoich rodziców, podczas gdy oni namyślali się, czy chcą się rozwieść czy nie.

Mark był pewny, że w Los Angeles znajdzie coś ciekawego. Coś w branży rozrywkowej. Całe liceum grał w szkolnym teatrze, nieźle śpiewał. Ale największy talent miał do naśladownictwa. Potrafił podrobić każdego. W Niemczech w swojej kompanii tak celnie przedrzeźniał jednego typa z Południa, że po paru tygodniach tamten poprosił, żeby go przenieść do innej jednostki. Do Marka doszło, że przesadził. Spuścił z tonu i ostatecznie chłopak wycofał wniosek o przeniesienie.

Osoby zainteresowane przedrukiem tego lub innego fragmentu książki prosimy o kontakt z działem promocji: jakub.nowacki@czarne.com.pl