Ekipa Nowego Tygodnika Kulturalnego jednym głosem poleca dwie nasze nowości. Świetne rekomendacje Miasteczka Maria Panna Ewy Winnickiej i Rzeki dzieciństwa Andrzeja Stasiuka do obejrzenia lub wysłuchania w najnowszym odcinku nr 50:
-
youtube.com
- podcasts.apple.com
Miasteczko Maria Panna. Ślązacy na Dzikim Zachodzie w Podcaście BBC – o nowej książce Ewy Winnickiej rozmawiają Paulina Wilk i Julia Rzemek. Polecamy!
- mintmagazine.pl
„Może słyszeliście. Kutz miał o tym kręcić film, a inny Ślązak, taki bardziej elegancki, książkę pisać. Jakoś nie wyszło. Za to Ewa Winnicka napisała reportaż” — Ziemowit Szczerek o pozycji jakich mało, czyli o Miasteczku Maria Panna.
- vogue.pl
„Nowe badania pokazują, że wystarczy 30 sekund spędzonych w mediach społecznościowych, by młody chłopak natrafił na mizoginistyczne treści. Wcale nie muszą ich szukać. Wiele osób uważa, że ich ten problem nie dotyczy, bo ich syn nie wpisałby przecież w Google’a: »Nienawidzę kobiet«. Nie musi. Ani nie musi trafić na incelskie forum. Z tą ideologią zetknie się poprzez memy na Instagramie i filmiki na YouTubie, z początku podane w dosyć niewinnej formie” – mówi Laura Bates, autorka książki O mężczyznach, którzy nienawidzą kobiet, w rozmowie z Anną Konieczyńską.
- Anna Maziuk, autorka książki „Instynkt. O wilkach w polskich lasach” […] opowiada czytelnikowi o swoich wieloletnich doświadczeniach w ich tropieniu i poznawaniu trybu życia, zwyczajów i nawyków. Treść książki to zapis kilkuset rozmów z leśnikami, myśliwymi, fotografami, kłusownikami, którzy „zęby zjedli” karmiąc się przez lata wiedzą i obserwowaniem wilków, a także ze specjalistami z ośrodków rehabilitacyjnych pomagających zwierzętom poszkodowanym w wypadkach drogowych i ofiarom myśliwskiej nieudolności.Tomasz Kowalik, „Środowisko”, M./ Nr 6 z dn. 06.24
- Trzy pokolenia kobiet spotykają się pod jednym dachem. Babcia pokazuje wnuczce i córce, jak kwestionować autorytety, bez wstydu traktować swoje ciało, każdą okazję wykorzystywać do uśmiechu.„Pani Domu”, D./ Nr 12 z dn. 10.06.24
- Teksty [Lucii Berlin] są genialne formalnie, treściowo, fabularnie, obrazowo, scenariuszowo, również z tego powodu, że dzieją się w tak wielu różnych miejscach, bo [Lucia Berlin] dużo podróżowała. Zawsze wtrąca drobne elementy autobiograficzne, bardzo filmowe, fotograficzne.Dobromiła Jankowska, „woclaw.pl”, T./ Nr 21 z dn. 29.05.24
- Styl wspomnieniowej prozy Berlin jest klarowny, bezpośredni, precyzyjny, ze zdaniami bazującymi na prostych konstrukcjach składniowych. Podobnie jak u Hemingwaya, taki język zamyka przestrzeń wyrażania emocji, co nie oznacza, że narracja jest z emocji wyzuta. U Berlin dużo dzieje się między wierszami.Marek Paryż, „Nowe Książki”, M./ Nr 5 z dn. 05.24
- Książka jest fascynującym zapisem reporterskich podróży wzdłuż enerdowskiego wybrzeża – od wewnątrzniemieckiej granicy z RFN do granicy z Polską. Scraton odwiedza m.in. Lubekę, Rostok, Stralsund, wyspy Rugię i Uznam. Opowiada dzieje tych miejsc skupiając się głównie na jej XX-wiecznej historii zaznaczonej nazizmem i komunizmem, o które wciąż się potyka.Tomasz Falba, „POLSKA na MORZU”, Nr 4 (66) 2024
- Dostaliśmy prawdę - poza definicją. Przeczytajcie koniecznie!Marcin Zegadło, Księgozbiry, facebook.com
- Wydaje się, że akurat Crews nie miał poczucia, że rodowód południowca był dlań obciążeniem. Nie oponował, gdy nazywano go pisarzem regionalnym, uważał, że twórcę w sposób naturalny powinno inspirować własne doświadczenie.Marek Paryż, „Nowe Książki”, M./ Nr 6 z dn. 06.24
- [Głos społeczności białorusko-prawosławnej] zdaje się rosnąć w siłę, wyznacznikiem tego procesu jest zresztą książka Prymaki-Oniszk.Jadwiga Biernacka, „Nowe Książki”, M./ Nr 6 z dn. 06.24
- Każdy znajdzie w niej składowe własnych doświadczeń czy rodzinnych mitologii, które składają się na życie.„Twój Styl”, M./ Nr 7 z dn. 07.24
- polskieradio.pl
„Prowokacyjnie chciałem zatytułować tę książkę »Byle jaki las«. Każdy jednak, z kim dzieliłem się tym pomysłem, patrzył na mnie podejrzliwie. Chciałem po prostu dać pstryczka w nos warszawiakom, którzy tak jak ja kiedyś, darzą tę przestrzeń niewystarczającym szacunkiem” – mówi Adam Robiński, autor Puszczy domowej, w rozmowie na antenie radiowej Dwójki. Zachęcamy do wysłuchania!
„Wydał sto dwadzieścia książek, ale tylko dwie zapisały się w historii. Za pierwszą, „Kolumbów”, był uwielbiany, za drugą, „Rok w trumnie” – nienawidzony. A w konsekwencji zapomniany” – pisze Kalina Błażejowska na łamach Tygodnika Powszechnego.
„Tygodnik Powszechny”, T./ Nr 24 z dn. 12.06.24- rdc.pl
Adam Robiński, autor książki Puszcza domowa, gościł na antenie RDC, gdzie opowiedział Beacie Jewiarz o tym, co kryje Kampinos. Zachęcamy do wysłuchania rozmowy!
-
30% rabatu na książki o ważnych problemach społecznych!
Tytuły objęte promocją:Z okazji premiery Jacka Hołuba Wszystko mam bardziej w dniach od 11 do 17 czerwca kupicie wybrane tytuły o ważnych problemach społecznych z 30% rabatem. Rabat dotyczy książek papierowych oraz e-booków.
Promocja obowiązuje na stronie internetowej i w warszawskiej Księgarni Czarnego w alei Jana Pawła II 45a/56.
- Atutem książki jest bogata dokumentacja: drzewa genealogiczne, archiwalne zdjęcia […]. „Miasto dzieci świata” może być przykładem, jak wciągająco opowiedzieć o losach kilkunastotysięcznego miasta.Michał Dobrołowicz, „Rzeczpospolita”, DZ./ Nr 132 z dn. 08.06.24
-
podcasts.apple.com
Rzekę dzieciństwa Andrzeja Stasiuka i Miasteczko Panna Maria polecają najnowszego odcinka dzisiejszego Nowego Tygodnika Kulturalnego. Gorąco zachęcamy do wysłuchania rozmowy!
- Nie wiem, czy znam kogoś, kto potrafi opowiadać o drzewach czulej niż o ludziach. […] Adam Robiński porusza się po Puszczy Kampinoskiej, korzystając z różnych map, także tych, które łączą epoki. Wejście z nim w jej środek to doznanie niemal mistyczne, łączące kilka światów, wiele przestrzeni.„Dziennik Polski”, DZ./ Nr 131 z dn. 07.06.24
- Samotność w wielkim mieście – ten temat literatura lubi od dawna. Jim Lewis przedstawił go w nietuzinkowy sposób i wyszedł z tego obronnym piórem.Michał Paweł Urbaniak, „Nowe Książki”, M./ Nr 5 z dn. 05.24
- youtube.com
Gościem Agnieszki Jucewicz w podcaście Gazety Wyborczej był fotograf Daniel Petryczkiewicz. W rozmowie o polskiej przyrodzie polecał książki Adama Robińskiego, w tym najnowszą Puszcza domowa. Zachęcamy do wysłuchania!
- „Hanka. Opowieść o awansie” to rzecz udana, wartościowa i inspirująca.Dariusz Nowacki, „Nowe Książki”, M./ Nr 5 z dn. 05.24
- Niewątpliwą zaletą książki jest świetny styl pisarski autora – lekki, wciągający, interesujący. […] Ale w książce tej świetny jest nie tylko styl, lecz i strona merytoryczna. Jako osoba z pewnym doświadczeniem dziennikarskim bez trudu mogę stwierdzić, że przygotowanie tej książki poprzedziło mnóstwo pracy, rozmów z różnymi ludźmi i przeglądania licznych źródeł. Efektem tych wysiłków jest książka, która nie tylko przetwarza powszechnie znane fakty, ale też wyciąga na światło dzienne zupełnie nowe informacje o Puszczy.Jerzy Królikowski, kampinoski.eu
- Biografia Kaczorowskiego kreśli wizerunek autora, który nieomal w ciągu kilkunastu (może kilkudziesięciu miesięcy stał się - obok Majakowskiego (wymieńmy jeszcze Jesienina i Pilniaka) największym nazwiskiem literatury radzieckiej. Od zachwycającego debiutu w najważniejszym piśmie kulturalnym „LEF” (1923) do druku „Armii konnej”. Paryskie sukcesy, protekcja Jewdokimowa, podziw Trockiego i słynnych dowódców wojskowych. […]. I równie szybki - choć mniej spektakularny - koniec. Jak upadali giganci pisarstwa Rosji Sowieckiej - o tym jest dalszy ciąg biografii, zainteresowanych - zachęcam.Paweł Chmielewski, „Projektor”, Nr 1-2 (46-47) 2024
