- „Będąc w stanie wyczerpania fizycznego, psychicznego, duchowego i emocjonalnego, moi bohaterowie musieli podjąć decyzje, które zaważą na kolejnych latach. Po wojnie Żydzi musieli się stworzyć na nowo” - mówiła PAP Anna Bikont, autorka książki Nie koniec, nie początek. Powojenne wybory polskich Żydów.
„W Szwecji dziecko jest traktowane bardziej po partnersku, czego Polacy czasami nie rozumieją, uważają, że Szwedzi 'dają sobie dzieciom wejść na głowę'. Szwedzki model zakłada, że dziecko ma autonomię, prawo do swojej przestrzeni i podejmowania decyzji” – mówi Maciej Czarnecki w rozmowie z Paulą Szewczyk.
- [z książki] wyłania się obraz czegoś fascynującego – kreatywnego ruchu artystycznego, który w wielu miejscach, wydawałoby się, nie miał prawa powstać. Chwała tym, którzy go dokumentują.10fuckingstars.wordpress.com
24 lutego Ołeksandr Myched był gościem Trójki oraz Polskiego Radia 24. „Nie mogliśmy uwierzyć, że Rosja rozpoczęła pełnoskalową inwazję” – opowiadał o pierwszym dniu wojny w Ukrainie autor Kryptonimu dla Hioba. Rozmowę przeprowadziła Magdalena Skajewska.
- To książka o tożsamości rozumianej jako ciągły ruch o zawiłej trajektorii. O sile, która wnika w ciało właśnie poprzez snutą opowieść.Urszula Pieczek, „Książki. Magazyn do czytania”, K./ Nr 1 z dn. 02.25
- „Fala” to opowieść o desperacji, wściekłości i o tym, jak w reżimowej Polsce można było odnaleźć wolność – choćby na chwilę, w dźwięku przesterowanej gitary. […] Nostalgiczna, edukująca, ciekawa.Aleksandra Pakieła, newsweek.pl
- Mantel nie tylko rekonstruuje swoje życie, ale tworzy mapę jego rozwidleń: tych momentów, w których – tak się człowiekowi przynajmniej zdaje – wszystko mogło jeszcze pójść inaczej. Duchy z jej opowieści to nie tylko zmarli bliscy, ale także ci, którzy nigdy się nie przydarzyli, choć mogli.Weronika Murek, „Książki. Magazyn do czytania”, z dn. 02.25
Kryptonim dla Hioba to bardzo osobiste studium końca świata, który następuje po wybuchu wojny – o książce w podkaście Raport o Książkach rozmawiali Ołeksandr Myched oraz Agata Kasprolewicz.
Chciałem pokazać wielogłos historii i tragedii. Pokazać wojnę na poziomie osobistym oraz mojej rodziny. Zależało mi też, by pokazać, czym jest inwazja na poziomie pokolenia i całego kraju – mówił Ołeksandr Myched w rozmowie z Aldoną Łaniewską-Wołk na antenie radiowej Dwójki.
- Każdy Polak i każda Polka mają swoją Gdynię […]. Boćkowska zbiera okruchy tego mitu i układa z nich mozaikę ludzkich zmagań. I jakoś dzięki tej dłubaninie reporterskiej to wszystko z powrotem składa się w jakąś całość, Gdynia znowu staje się dla mnie lepsza, bo wiem o niej te wszystkie małe, a fascynujące rzeczy, bez których czułbym tylko tamten zawód i rozczarowanie.Marcel Andino Velez, facebook.com
24 lutego Radio Nowy Świat wyemitowało rozmowę z Ołeksandrem Mychedem, którą przeprowadziła Agnieszka Lipka-Barnett. Rozmowy można wysłuchać na stronie radia.
- Jeśli ktoś miał okazję zapoznać się z wcześniejszymi książkami Rafała Księżyka, ten wie, że potrafi on, jak mało kto, opisywać muzyczne zjawiska z olbrzymią swadą. Dlatego „Falę. Rok 1984 i polski postpunk” „pożera” się stronami. I chce się więcej. To zdecydowanie najlepsza rekomendacja dla całości.Szymon Bijak, eskarock.pl
Katarzyna Bednarczykówna, autorka książki Masz się łasić. Mobbing w Polsce gościem 53. odcinka kanału Zapał do czytania. Polecamy rozmowę o środowisku pracy i związanych z nim nadużyciach.
- Wciągająca i barwna opowieść o jednym z najważniejszych kontrkulturowych zjawisk dwudziestowiecznej Polski.Patryk Zakrzewski, culture.pl
- Dzięki [książce] „Niedźwiedź szuka domu” możemy przez chwilę popatrzeć oczami badacza dzikiej przyrody, pracownika parku narodowego, mieszkańca górskiej wsi, leśnika, myśliwego, turysty czy zbieracza jelenich poroży.Martyna Jochemczyk, skpb.org
- Bez wątpienia to książka emocjonalnie trudna. Glensk przedstawia w niej wpływ sytuacji na każdą z warstw. Omawia różnice między podejściami i idące za tym długofalowe konsekwencje. Czytałam „Pinezkę” z łezką w oku, mając w głowie obraz opisywanych miejsc.Nie wyobrażam sobie, jak sytuacja wyglądała w kulminacyjnym momencie.Książka zamiast kwiatka, facebook.com
- Hongoltz-Hetling jest bowiem żywym dowodem na to, że talent narracyjny i sprawność warsztatowa są niezbędne jeśli to, co chcemy opowiedzieć, ma zostać z czytelnikami na dłużej. Lektura obowiązkowa w pierwszym kwartale 2025 roku. Nie przegapcie tego. Ten materiał was sponiewiera.Marcin Zegadło, Księgozbiry, facebook.com
- Mantel [...] przy użyciu idiomów i metafor mówi nam prawdę. Scena po scenie. Obraz po obrazie, na obrazie.Jarek Holden, facebook.com
30% rabatu na książki z serii Amerykańskiej!
Z okazji premiery książki Meg Kissinger Nieobecni (tł. Jan Dzierzgowski) w dniach od 25 lutego do 3 marca kupicie wybrane tytuły z serii Amerykańskiej z 30% rabatem. Rabat dotyczy książek papierowych oraz e-booków.Tytuły objęte promocją:Promocja obowiązuje na stronie internetowej i w warszawskiej Księgarni Czarnego w alei Jana Pawła II 45a/56.- Piękny hołd dla literatury. [...]. Sołtys swoją narrację buduje z wielką starannością. Zachwyca doborem słów, urzeka wyobraźnią językową.Mirosława Łomnicka, „Magazyn Literacki Książki”, nr 1/2025 z dn. 1.01.2025
„Zdałem sobie sprawę, że pamięć nas oszukuje, że robi wszystko, byśmy myśleli, że to, co przeżyliśmy, nie było aż tak straszne, jak było. Kryptonim dla Hioba powstał, żebym nigdy nie zapomniał tego, co nas spotkało” – mówi Ołeksandr Myched w rozmowie z Jackiem Pawlickim.
„Paradoks polega na tym, że jeszcze nie wiemy, jak nadmiar brutalnych obrazów zadziała na nas w dłuższej perspektywie czasowej. Mamy różne wrażliwości. Jedni przeglądają zdjęcia z Ukrainy na siłowni razem ze zdjęciami ubrań i nie robi to na nich wrażenia. Inni jedną czy dwie fotografie przeżywają latami. Granice wrażliwości i empatii są trudne do uchwycenia. To będzie kiedyś temat dla badaczy” — Tomasz Szerszeń, autor znakomitych esejów o fotografii wojennej, w rozmowie z Beatą Łyżwą-Sokół.
Książka Być gościem w katastrofie została wydana przy współpracy z magazynem Dwutygodnik.
- „Moje zmory” brytyjskiej autorki mają […] tę zaletę, że każą przyjrzeć się własnym relacjom i sprawdzić, ile jest w nich teatru, a ile autentycznego zainteresowania drugim człowiekiem – i czy w tworzonym przez nas krajobrazie rodzinnym jest miejsce na zmory.Maria Karpińska, vogue.pl
- Niedokończone zdania, urywane wypowiedzi, sprawiają, że nie da się otworzyć jakiejś szufladki z napisem: kryminał, komedia, sensacja, fantastyka. Pojawia się myśl: o co tu chodzi? Zaskoczenie zamienia się jednak w zaciekawienie, gdy tylko poznajemy pierwszych bohaterów.Dominika Fijał, dofi.com.pl